สำหรับเธอ แค่ไหนก็ไม่พอ

สำหรับเธอ แค่ไหนก็ไม่พอ

เกิดมาเป็นมนุษย์ กิเลสหนา ความต้องการอยากได้ใคร่มี ไม่เคยจบสิ้น...

ฉันเดินเข้าร้านทำผมเจ้าประจำหน้าปากซอยบ้าน กะว่าจะสระไดร์ ให้ผมยาวสลวยสวยเก๋ เห็นคนรอคิวอยู่สองคน ฉันบอกเจ้าของร้านถึงความต้องการ แล้วฆ่าเวลาด้วยการนั่งดูแมกกาซีนสำหรับผู้หญิงเล่มล่าสุด

กว่าจะถึงคิว ก็เกือบครึ่งชั่วโมง ฉันได้ไอเดียใหม่....

"ช่าง เดี๋ยวสระแล้ว วันนี้ไม่ไดร์ตรงแล้วนะ ขอเป็นม้วนโรลไฟฟ้า อยากได้ผมลอนหยิกน้อยๆ"

"ได้เลยค่ะ คุณพี่ แหม...ทำผมหยิก จะไปเปรี้ยวเหรอคะ แต่ก็เก๋ดีนะคะ เดี๋ยวจัดให้ค่ะ" ช่างทำผมว่า

ระหว่างที่กำลังนั่งอยุ่หน้ากระจกนั่นเอง เก้าอี้ตัวข้างๆ ก็มีลูกค้าอีกรายมานั่ง

"น้องคะ พี่ไดร์ตรงนะคะ หรือจะหนีบก็ได้ค่ะ ตรงดี" ลูกค้าอีกคนว่า

" ผมคุณพี่ ดัดมาเหรอคะ ลอนส๊วยย สวย" ช่างทำผมถาม

"เปล่าค่ะ ผมพี่หยิกธรรมชาติ" ลูกค้าตอบ

ฉันเงยหน้าจากแมกกาซีน แล้วมองดูผู้หญิงที่นั่งเก้าอี้ถัดไป

เอออ หนอ....คนเรา ไอ้เราผมตรงกลับมาทำให้หยิก ส่วนคนผมหยิก ก็อยากจะให้ผมตรง มนุษย์นี่ ช่างไม่รู้จักพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีซะเลย

แต่ยังไงฉันก็ยกเลิกคนสั่งไม่ทันแล้วเพราะตอนนี้ผมของฉันหยิกไปค่อนหัวแล้ว วันพรุ่งนี้ ฉันคงจะมีผมหยิกทันสมัยไปอวดเพื่อนที่ทำงาน ส่วนสาวคนข้างๆ ก็คงมีผมตรงสลวย ไปอวดชาวบ้านเค้าเหมือนกัน
นี่แหล่ะ เค้าว่าผู้หญิง สำหรับเธอแค่ไหนก็ไม่พอ